Ի՞նչ իմաստ ունի պատգամավորական մանդատը

Շուտով ԱԺ-ն քննարկելու է պատգամավորներ Աղազարյան Հովիկին և Մարգարյան Տարոնին անձեռնմխելիությունից զրկելու հարցը:

«Պատիվ ունեմ» խմբակցությունը որոշել է չմասնակցել այդ նիստերին: Ընդ որում, Մարգարյան Տարոնն էլ է նման ցանկություն հայտնել, պատճառաբանելով, որ այդ դեպքում «ստիպված չի լինի ամբիոնից բացատրություններ տալ և ենթարկվել ՔՊ-ականների հարձակումներին»:

Նախ` ԱԺ-ն հենց պատճառաբանությունների, բացատրությունների և ընդդիմախոսների «հարձակումների» ամենահզոր հարթակն է: Ի վերջո, ընդդիմախոսների «պատճառաբանություններից, բացատրություններից և «հարձակումներից» է» հասարակությունը կարծիք ձևավորում այս կամ այն խնդրի վերաբերյալ: Ավելին` հենց խորհրդարանական դեբատների արդյունքում են ձևավորվում հասարակական կարծիքն ու քաղաքական նախընտրությունը:

Բացի դրանից` եթե ինչ-որ մեկի (տվյալ դեպքում` դատախազի կամ ՔՊ-ականների) ասածը հիմնավոր չի հերքվում, ապա այն ստանում է փաստի կարգավիճակ: Այս իմաստով, «Պատիվ ունեմ» խմբակցության «ստիպված բացատրություններ չտալու» որոշումն առնվազն խնդրահարույց է:

Մյուս կողմից` հասկանալի է, որ օրվա ԱԺ-ն խայտառակ կառույց է, որտեղ չկա ողջամտության և տրամաբանության և ոչ մի նշույլ: Եվ, եթե «Պատիվ ունեմ» խմբակցությունն առաջնորդվում է այս տրամաբանությամբ, ապա պետք է հրաժարվի այս կառույցից` հանձնի մանդատները:

Ի դեպ, սա վերաբերում է նաև ԱԺ-ի մյուս ընդդիմադիրներին, նույնիսկ` Աղազարյան Հովիկին: Եթե վերջիններս պետք է անձեռնմխելի չլինեն և «ստիպված չլինեն ամբիոնից բացատրություններ տալ և ենթարկվել ՔՊ-ականների հարձակումներին», ապա ի՞նչ իմաստ ունի պատգամավորական մանդատը: Քանի որ չկա այս հարցի պատասպանը, ապա առկա է համատարած անվստահություն:

Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ

Հ.Գ.

1989 թ.: ԽՍՀՄ ժողովրդական դեպուտատների համագումար: Ելույթ է ունենում Անդրեյ Սախարովը: Դահլիճը բղավում է, բոլորը խանգարում են ելույթին: Գորբաչովը պահանջում է, որ Սախարովը լքի ամբիոնը: Վերջինս հրաժարվում է և ասում, որ իրեն մանդատը ոչ թե Գորբաչովն է տվել, այլ ժողովուրդը: Անդրեյ Սախարովը պատիվ ուներ:

Մեկնաբանություններ